-
1 rozbi|ć
pf — rozbi|jać impf (rozbiję — rozbijam) Ⅰ vt 1. (potłuc) (celowo) to smash; (przypadkowo) to break- rozbić szybę kamieniem to smash/break a window-pane with a stone- rozbijać bryły węgla kilofem to break lumps of coal with a pick-axe- rozbić jajko to break an egg- rozbić talerz o ścianę to smash a plate against the wall- po wypiciu szampana rozbili kieliszki o podłogę after drinking champagne they smashed their glasses on the floor2. (roztłuc) to pound, to tenderise [mięso]- rozbić tłuczkiem mięso na kotlety to tenderise meat chops with a meat mallet3. (zniszczyć) to crash, to smash [samochód, samolot]; to wreck [dom, bunkier]- rozbił nowiutki samochód o drzewo he smashed up a brand new car against a tree- bomba rozbiła ich dom a bomb wrecked their house- pilot rozbił samolot przy lądowaniu the pilot wrecked the plane on landing4. (zranić) to hurt, to injure- upadła i rozbiła sobie kolano/łokieć she fell and hurt her knee/elbow- rozbił koledze nos he smashed his colleague’s nose- po wypadku miałam rozbitą głowę after the accident my head was injured- przez kilka dni chodził z rozbitym czołem for a few days he had a gashed a. injured forehead5. (wyróżnić części) to divide- rozbić klasę na grupy to divide the class into groups- rozbić reformę na etapy to divide the implementation of the reform into stages- rozbicie dzielnicowe Polski Hist. the period of regional disintegration in Poland (XII-XIV century)6. (rozgromić) to beat, to defeat [nieprzyjaciela, wojsko]; to break up [gang, grupę przestępców] 7. przen. to wreck [nadzieje, plany]- rozbić małżeństwo/rodzinę to break up a marriage/family- dzieci z rozbitych rodzin a. domów children from broken families a. homes8. pot. (włamać się) to break into- rozbić sklep/kiosk to break into a shop/kiosk9. (rozstawić) to put up, to pitch [namiot]- rozbiliśmy obóz nad samą rzeką we pitched camp right on the river bank10. (rozciągnąć) rozbić buty to stretch shoes- dać buty do rozbicia to have one’s shoes stretched- rozbijanie obuwia (w ogłoszeniu) shoe stretchingⅡ rozbić się — rozbijać się 1. (rozdzielić się) [towarzystwo] to split 2. (rozłożyć obóz) to pitch camp- latem wędrowny cyrk rozbijał się na błoniach in summer a circus would pitch their tent on the village green3. pot. (nie powieść się) to founder- plan budowy basenu rozbił się o brak pieniędzy the project of building a swimming pool foundered from a. for lack of fundsⅢ rozbić się 1. (rozpaść się) [filiżanka, wazon] to break- talerz spadł na posadzkę i rozbił się the plate fell to the floor and broke2. (zostać zniszczonym) [samochód, samolot, statek] to crash- okręt rozbił się o skały the ship crashed on the rocks- samochód/autobus rozbił się o drzewo the car/coach crashed into a tree- samolot rozbił się o zbocze góry the plane crashed into the mountain3. (ulec wypadkowi) [osoba] to crash- rozbił się (jadąc) motocyklem he had a crash while riding his motorbike4. (rozprysnąć się) [fala] to break Ⅳ rozbijać się 1. (urządzać awantury) rozbijał się po pijanemu when drunk, he would ask for trouble 2. pot. rozbijać się sportowym wozem po mieście to cruise around the town in a sports car- rozbijać się taksówkami to drive around ostentatiously in taxisThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbi|ć
См. также в других словарях:
okręt — m IV, D. u, Ms. okrętęcie; lm M. y «jednostka pływająca marynarki wojennej; potocznie także: duży statek morski» Okręt dalekomorski, transportowy. Okręt wojenny. Tył, przód, pokład, spód okrętu. Dowodzić okrętem. Płynąć okrętem. Okręt odbija od… … Słownik języka polskiego
